Το 1999 στη Μεγάλη Βρετανία διεξήχθη μία μεγάλη κρατική έρευνα από τη Βρετανική κυβέρνηση σχετικά με την ψυχική υγεία των παιδιών. Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, το 10% των παιδιών της χώρας έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, ενώ σύγχρονες μελέτες δείχνουν πως το 20% των παιδιών έχει ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς.
Εάν υπολογίσουμε πως οι έρευνες αυτές έχουν διεξαχθεί πριν από την πανδημία και δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις ψυχικές συνέπειες της στα παιδιά, τα νούμερα σήμερα, πιθανόν, να είναι μεγαλύτερα. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ένα παιδί που έχει κάποιο ήπιο, μέτριο ή και σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα.
Μάλλον λοιπόν ξέρετε κι εσείς ένα παιδί που:
- Έχει συχνούς εφιάλτες;
- Κινδυνεύει να αποβληθεί από το σχολείο;
- Έχει βιώσει κάποια τραυματική εμπειρία ή έχει έρθει αντιμέτωπο με κάποιο εξαιρετικά στρεσογόνο γεγονός, που δεν μπορεί να διαχειριστεί συναισθηματικά;
- Έχει κακοποιηθεί σωματικά, συναισθηματικά ή σεξουαλικά;
- Δυσκολεύεται με το χωρισμό/ διαζύγιο των γονιών του;
- Έχει έντονο άγχος ή φοβίες;
- Έχει χάσει κάποιο δικό του κοντινό άνθρωπο;
- Είναι αποσυρμένο ή συχνά αποκαρδιωμένο;
- Δυσκολεύεται να κάνει φίλους;
- Συχνά μαλώνει με τους συμμαθητές του ή τους συνομήλικούς του;
- Φοβερίζει τους άλλους ή οι άλλοι το φοβερίζουν;
- Δεν παίζει;
Τότε χρειάζεται να ξέρετε πώς η παιγνιοθεραπεία μπορεί να το βοηθήσει.